dag 4
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
09 September 2016 | Portugal, Campo do Gerez
Ik was wat nerveus voor de wandeling van vandaag. De tocht stond als gemiddeld/zwaar aangemerkt. Met mijn voorkennis van gisteren, wat ik mijn ogen al niet een gemiddelde wandeltocht was, wat zou ik dan moeten verwachten.
Om half negen vertrok ik bij het hotel.
De eerste stukken moest ik heel sterk stijgen, dat ben ik conditioneel niet gewend en mijn achillespezen niet op gebouwd.
In het eerste stuk een aanwijzing gemist (of stond verkeerd omschreven, maar kwam toch op de route terecht. Ik kwam op een oud stijgend pad terecht. De ondergrond bestond uit wortels en stenen. Gelukkig was er ook veel schaduw. Steeds ging ik hoger de bergen op. Wel prachtig uitzicht tussendoor. Dieren zag ik bijna geen behalve hoog op de berg waar het droog was en heide bloeide waren vlindertjes.
Na de eerste berg op naar de volgende, het landschap veranderde van begroeid naar weinig begroeiing.
Hier ging het fout met de routebeschrijving, ik kon het genoemde pad niet vinden, deed een hernieuwde poging en liep diepe krassen op in mijn onderbenen.
Wat nu?
Met de kaart in mijn hand dan maar gaan kijken of er een ander pad te vinden was. Bovenop de volgende berg een jong stel aangesproken of deze wisten hoe ik richting Campo do Gerez zou moeten gaan. De jongeman sprak goed Engels en was goed bekend met het gebied, liep een stukje met me mee naar een pad. Gelukkig stonden daar weer markeringen. Het was een dalend pad met veel stekelige begroeiing over het pad, veel hoogte verschillen, rotsblokken. Het vergde uiterste inspanning om niet je enkels te verstuiken of te vallen.
Het was echt afzien. Ergens op dit pad kwam ik een stel Engelsen tegemoet. We raakten aan de praat, zij omdat hun landkaart niet volstond en ik omdat ik niet zeker wist welk pad ik zat. De Engelsen besloten om terug te keren en zo trokken we een tijdje dezelfde kant op. De tocht was uitputtend de afdaling van de tweede berg was risicovol.
Armand zou me opwachten in het dorp, maar helaas liepen we elkaar mis. In ons huisje zag ik hem gelukkig dan weer. Fijn om even je verhaal kwijt tekunnen en gezellig samen te zijn
Om half negen vertrok ik bij het hotel.
De eerste stukken moest ik heel sterk stijgen, dat ben ik conditioneel niet gewend en mijn achillespezen niet op gebouwd.
In het eerste stuk een aanwijzing gemist (of stond verkeerd omschreven, maar kwam toch op de route terecht. Ik kwam op een oud stijgend pad terecht. De ondergrond bestond uit wortels en stenen. Gelukkig was er ook veel schaduw. Steeds ging ik hoger de bergen op. Wel prachtig uitzicht tussendoor. Dieren zag ik bijna geen behalve hoog op de berg waar het droog was en heide bloeide waren vlindertjes.
Na de eerste berg op naar de volgende, het landschap veranderde van begroeid naar weinig begroeiing.
Hier ging het fout met de routebeschrijving, ik kon het genoemde pad niet vinden, deed een hernieuwde poging en liep diepe krassen op in mijn onderbenen.
Wat nu?
Met de kaart in mijn hand dan maar gaan kijken of er een ander pad te vinden was. Bovenop de volgende berg een jong stel aangesproken of deze wisten hoe ik richting Campo do Gerez zou moeten gaan. De jongeman sprak goed Engels en was goed bekend met het gebied, liep een stukje met me mee naar een pad. Gelukkig stonden daar weer markeringen. Het was een dalend pad met veel stekelige begroeiing over het pad, veel hoogte verschillen, rotsblokken. Het vergde uiterste inspanning om niet je enkels te verstuiken of te vallen.
Het was echt afzien. Ergens op dit pad kwam ik een stel Engelsen tegemoet. We raakten aan de praat, zij omdat hun landkaart niet volstond en ik omdat ik niet zeker wist welk pad ik zat. De Engelsen besloten om terug te keren en zo trokken we een tijdje dezelfde kant op. De tocht was uitputtend de afdaling van de tweede berg was risicovol.
Armand zou me opwachten in het dorp, maar helaas liepen we elkaar mis. In ons huisje zag ik hem gelukkig dan weer. Fijn om even je verhaal kwijt tekunnen en gezellig samen te zijn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
